ΤΟ ΕΞΩΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου χτίστηκε τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας κατόπιν οραμάτων και με την προσφορά ξενιτεμένων κατοίκων των Βρυτών στην Αμερική. Αρχικά η πρόσβαση σε αυτό γινόταν μόνο με βάρκα. Η ιδέα ανέγερσης του Ναού καθώς και η προσπάθεια να συγκεντρωθούν χρήματα με εράνους στην Αμερική οφείλεται στους: Γεωργίου Φίλιππο (ή Φιλίππου ή Φίλκο )του οποίου ο τάφος βρίσκεται πίσω από το ιερό του Ναού, στα αδέλφια Ιωάννη και Σαράντη (ή Μλαδένη) Λαζάρου, στο Νικόλαο Καραϊτση, Μιχαήλ Δάνου, Αθανάσιο Τσιλιάκη, Πέτρο Ταραμπούσκα , Τραϊανό Τζαβέλλα και Γρηγόριο Λιάκο.
Η τελευταία Θεία Λειτουργία πριν πάρει το εξωκλήσι τη σημερινή του μορφή ήταν στις 24 Μαρτίου 1979, ημέρα Σάββατο .Την ημέρα αυτή έγινε και το Μνημόσυνο για τους Δωρητές και τους Ιερείς που ιεράτευσαν στην ενορία. Την Κυριακή 1η Απριλίου 1979 έγινε κατεδάφιση της στέγης και άλλων τμημάτων του ναού από τους κατοίκους του χωριού και με την προσφορά σοβαρών χρηματικών ποσών πολύ σύντομα άρχισε η ανακαίνιση του ναού αφού ήταν ετοιμόρροπος. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι η ανακαίνιση αποφασίστηκε επειδή την εποχή εκείνη είχαν πνιγεί στη λίμνη αρκετά παλικάρια .Γεγονός που θεωρούσαν ότι οφείλεται στον Άγιο μιας και ο ναός του ήταν περαμελημένος και σχεδόν ετοιμόρροπος.
Κάθε χρόνο την ημέρα της εορτής του Αγίου μετά τη Θεία Λειτουργία γίνεται μεγάλο πανηγύρι που κρατάει μέχρι αργά το απόγευμα.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Μαρτυρίες κατοίκων αναφέρουν ότι ο Ιερός Ναός χτίστηκε επί Τουρκοκρατίας από Τούρκους με σκοπό να συγκεντρώσουν τους κατοίκους γύρω από γεωργικές εκτάσεις και με αυτό τον τρόπο να έχουν εργατικά χέρια.
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο ναός χτίστηκε το 1863 .Αυτό το μαρτυρούν οι αγιογραφίες και εικόνες που υπάρχουν στο ναό.
Το 1971 ο ναός γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε παίρνοντας τη σημερινή του μορφή η οποία δε θύμιζε σε τίποτα την αρχική.
Ο α΄ Εφημέριος των Βρυτών ήταν ο Ιερέας Παπα-Νέστορας που καταγόταν από το χωριό Κρατερό Φλώρινας . Φυλακίστηκε από τους Τούρκους στις φυλακές Γεντί Κουλέ στην Θεσ/νίκη το 1903 ή 1904.Πέθανε μάλλον το 1914.
Στις αρχές του αιώνα λόγω μεγάλης θνησιμότητας των νεογέννητων οι κάτοικοι αφιέρωναν στη Παναγία ένα αρνί ή κατσίκι και στο τέλος της θείας Λειτουργίας μοίραζαν τα κομμάτια του για ευλογία . Το έθιμο αυτό συνεχίζεται ως τις μέρες μας με την ονομασία «Κουρμπάνι» και πραγματοποιείται στις 15 Αυγούστου την ημέρα που εορτάζει η εκκλησία.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου χτίστηκε τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας κατόπιν οραμάτων και με την προσφορά ξενιτεμένων κατοίκων των Βρυτών στην Αμερική. Αρχικά η πρόσβαση σε αυτό γινόταν μόνο με βάρκα. Η ιδέα ανέγερσης του Ναού καθώς και η προσπάθεια να συγκεντρωθούν χρήματα με εράνους στην Αμερική οφείλεται στους: Γεωργίου Φίλιππο (ή Φιλίππου ή Φίλκο )του οποίου ο τάφος βρίσκεται πίσω από το ιερό του Ναού, στα αδέλφια Ιωάννη και Σαράντη (ή Μλαδένη) Λαζάρου, στο Νικόλαο Καραϊτση, Μιχαήλ Δάνου, Αθανάσιο Τσιλιάκη, Πέτρο Ταραμπούσκα , Τραϊανό Τζαβέλλα και Γρηγόριο Λιάκο.
Η τελευταία Θεία Λειτουργία πριν πάρει το εξωκλήσι τη σημερινή του μορφή ήταν στις 24 Μαρτίου 1979, ημέρα Σάββατο .Την ημέρα αυτή έγινε και το Μνημόσυνο για τους Δωρητές και τους Ιερείς που ιεράτευσαν στην ενορία. Την Κυριακή 1η Απριλίου 1979 έγινε κατεδάφιση της στέγης και άλλων τμημάτων του ναού από τους κατοίκους του χωριού και με την προσφορά σοβαρών χρηματικών ποσών πολύ σύντομα άρχισε η ανακαίνιση του ναού αφού ήταν ετοιμόρροπος. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι η ανακαίνιση αποφασίστηκε επειδή την εποχή εκείνη είχαν πνιγεί στη λίμνη αρκετά παλικάρια .Γεγονός που θεωρούσαν ότι οφείλεται στον Άγιο μιας και ο ναός του ήταν περαμελημένος και σχεδόν ετοιμόρροπος.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Μαρτυρίες κατοίκων αναφέρουν ότι ο Ιερός Ναός χτίστηκε επί Τουρκοκρατίας από Τούρκους με σκοπό να συγκεντρώσουν τους κατοίκους γύρω από γεωργικές εκτάσεις και με αυτό τον τρόπο να έχουν εργατικά χέρια.
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο ναός χτίστηκε το 1863 .Αυτό το μαρτυρούν οι αγιογραφίες και εικόνες που υπάρχουν στο ναό.
Στις αρχές του αιώνα λόγω μεγάλης θνησιμότητας των νεογέννητων οι κάτοικοι αφιέρωναν στη Παναγία ένα αρνί ή κατσίκι και στο τέλος της θείας Λειτουργίας μοίραζαν τα κομμάτια του για ευλογία . Το έθιμο αυτό συνεχίζεται ως τις μέρες μας με την ονομασία «Κουρμπάνι» και πραγματοποιείται στις 15 Αυγούστου την ημέρα που εορτάζει η εκκλησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου